دومین ماه از دومین چهار فصل زندگی

نازنین دخترم.... رویای کوچک شیرینممم

عروسک قشنگ  خانه مان.. با گذشت هر روز برایمان عزیزتر می شود و شیرین تر..عزیزتر از جان و شیرین تر از عسل.. 

و گذران زندگی به همراه  تک وروجک پر از انرژی و شور و شیطنت... فسقلی پر جنب و جوشی که این روزها کنجکاویش سر به فلک می کشد...و باید دایم مراقبش باشی که مبادا به وجود نازنینش آسیبی برسد...

که تمام اینها اگر چه گاهی خسته ام می کند....و جسمم زیر بار این خستگی کم می آورد ...اما روحم تر و تازه می شود و صیقل میخورد..از حس این لحظات اعجاب انگیز تکرار نشدنی...در کنار فرشته ی کوچک بی تکرارم..

و این هم یک راز مادرانه دیگر است...که هر قدر هم که خسته باشی...دلبندت..پاره تنت را که در آغوش میگیری..دنیایت عوض میشود...و همه خستگیت زاِئل میشود..از دیدن لبخند شیرین و نگاه جادویی اش

خدایا شکررررت...برای  هدیه بی نظیرت..که روزگارمان را شیرین میکند...خوشبختمان می کند...فقط با بودنش...نفس کشیدنش.